WordPress website: Alderlane
Zijn stem was hard en zijn woorden klonken welgekozen. Zonder iemand aan te kijken, stond hij maar te praten. De andere mannen aan de bar keken voor zich en af en toe zuchtte iemand diep. We kregen alles te horen over zijn werk. Hoe de baas hem had gevraagd om een hogere functie te bekleden. Maar dan wilde hij wel dubbel betaald hebben. Anders ging dat mooi niet door. Dan bleef hij liever doen wat hij al jaren deed. Zonder hem zou het bedrijf sowieso in het honderd lopen. Hij wist precies hoe het allemaal in elkaar stak en iedereen boven hem wist gewoon nergens wat van. Hij bestelde nog een bier en vroeg of wij er ook nog eentje wilden.
Met allemaal een nieuw koud biertje voor ons kregen we een verhaal te horen over hoe alle bier uit dezelfde fabriek kwam. Dat het gewoon in verschillende flesjes kwam met andere etiketten. Als je duur bier kocht, dronk je precies hetzelfde als bier van een ‘eigen merk’. Met hagelslag en pindakaas was dat precies zo. We kregen te horen dat we sowieso allemaal vreselijk genaaid werden met alles. Hij vond het maar belachelijk dat niet meer mensen zo dachten als hij. Als we erop zouden letten zouden we allemaal zien dat er van veel niks klopt.
Weermannen die waarschuwden voor klimaatverandering waren alleen maar bezig met hun eigen portemonnee. Sowieso was iedereen alleen maar bezig met zichzelf. Iedereen deed alles om er zelf beter van te worden. Politici helemaal. Dat waren toch wel de ergste mensen die er rondliepen. De rest van de bar zei nog steeds niks. Er werd weer bier besteld. De kastelein deed zwijgend zijn werk.
De man met zijn harde stem ging weer door. Over de omroepen. Over de supermarkten. Over Europa. Over Den Haag. De jeugd, dat waren ook allemaal maar slappelingen. Het was allemaal niks en we werden allemaal bedonderd. De rest van de bar bleef zwijgen.
Toen haalde de man diep adem en wilde een betoog over corona beginnen. Alle anderen aan de bar leken wakker te worden uit een droom en riepen dat hij daar over op moest houden. ,,Daar willen we niks meer over horen”. ,,Zeur daar maar ergens anders over”. ,,Hol joe in vredesnaam stille over dat aole corona”. ,,Afgelopen!”, riep de kastelein beslist met een ernstig gezicht. Iedereen was stil. De kastelein schudde zijn hoofd en tapte er nog een paar in.
Dagblad van het Noorden, 16 september 2023
WordPress website: Alderlane