Het mooie aan Pasen is dat je het op verschillende manieren kunt vieren. Sommigen vieren de uittocht van het Joodse volk uit Egypte. Dat vond ik ook altijd wel een geweldig spannend verhaal in de kinderbijbel. Met die gemene Farao steeds zo moeilijk te doen en zo. Wat een nare man. Pas nadat de ook best wel strenge God uit het oude testament de Egyptenaren geplaagd had met wat
vervelende rampen, liet Farao het Joodse volk gaan. Ze vertrokken in grote haast. Stel je voor dat Farao zich zou bedenken. Ze hadden zo’n haast dat ze geen tijd hadden om hun brood voor tijdens de reis te laten rijzen. Vandaar dat veel Joden nog steeds ongerezen brood eten met Pasen. Vermoedelijk rond de vijftiende eeuw voor Christus trokken de Joden vanuit Egypte de woestijn in, op weg naar het beloofde land. Een nieuwe start. Ze kwamen onder het juk van slavernij vandaan. Niet zo vreemd eigenlijk dat juist dát verhaal verteld werd in die kerk in Mississippi waar ik ooit een keer tijdens de Pasen terechtkwam. Een kerk vol afstammelingen van Afrikaanse slaven die luid klappend met betraande ogen vanuit hun tenen zongen: „Pharaoh, let my people go.” Pasen bij ons vroeger in de kerk vond ik ook indrukwekkend. Na de trieste Goede Vrijdag, waarin onze held Jezus aan het kruis geslagen was, kwam dan zaterdagsnachts de Paas-Nachtmis. Dan werd het ‘Licht van Christus’ ontstoken. Hij leefde weer! Opgewekte liederen werden er gezongen.Thuis gingen Bachs twee Passionen na Goede Vrijdag weer voor een jaar in de kast en kwam er voor de paasdagen vrolijker muziek op de pickup. Orgelconcerten van Händel, Mozart en later voegde ik Bachs Magnificat toe aan die traditie. De wederopstanding van Christus moet je symbolisch zien, is mij geleerd. Of Jezus nou bestaan heeft of niet, een mooi verhaal is het sowieso. Misschien gaat dat verhaal van de wederopstanding wel over de natuur. Als je niet beter zou weten zou je half februari gedacht hebben dat de natuur dood is. En kijk nu! Het weer knapt op. Het wordt al wat groenig. Vroege bloemen. Ik mag ook al wel weer grasmaaien, zie ik. Dat is toch een wonder op zich! Elk jaar weer wordt alles nieuw. Een nieuw begin. Fijne Paasdagen!
(Dagblad van het Noorden, 4 april 2015)