WordPress website: Alderlane
De afgelopen week heb ik een paar keer ’s nachts naar de hemel gekeken in de hoop het noorderlicht te zien. Het was soms prachtig helder. Ik zag van alles, maar geen noorderlicht. Dat gaf niks. Noorderlicht is het indrukwekkendst als je het ziet zonder erop gewacht te hebben. Dat overkwam mij jaren geleden. Ik woonde nog thuis. Fietste in het donker van Emmen naar Erica. Opeens zag ik vreemd licht boven de horizon. Het werden enorme, bewegende, gekleurde gordijnen. Het IJzeren Gordijn was nog niet gevallen toen. De Koude Oorlog was nog bezig. Ik dacht meteen: atoombom. Ik had nog nooit zo’n licht gezien. Dat laatste bleek niet waar. Ik was snel naar huis gefietst, waar ik mijn broer achter de schuur aantrof. Hij was een fanatiek lezer van het blad KIJK. “Noorderlicht”, riep hij. Toen viel het kwartje. En mijn broer vroeg of ik dan niet meer wist dat we dat gezien hadden toen we in Canada waren. Opeens herinnerde ik me dat. We waren nog kinderen. We waren bij familie in Canada. Daar zagen we het noorderlicht toen.
Later heb ik het weleens gezien vanuit het vliegtuig naar Amerika. Dan kom je, als je naar de westkust vliegt, over de poolcirkel. Magisch, die groene, gele en oranje lichtgevende flarden. En zo hoog in de lucht zie je ook goed hoe hoog dat noorderlicht eigenlijk hangt. Een wonderlijk gezicht. Een cadeautje van de natuur.
Maar nu zag ik geen noorderlicht. Wel fijn veel sterren. En die twee planeten zo mooi dicht bij elkaar. En een mooi klein maantje. En veel satellieten. Elk jaar meer satellieten. Het moet daar inmiddels wel aardig volhangen. Toch maf eigenlijk. Er is wat dat betreft niks meer te zien wat ongerept is. Vanaf het Nederlandse strand zie je allemaal windmolens. En aan andere kusten lijkt de zee misschien ongerept, maar je weet hoeveel plastic erin drijft.
En inmiddels hangt zelfs de de sterrenhemel vol met dingen die door de mens gemaakt zijn. Om ons gemak te dienen. Vooruitgang. Zeker. Het is ook niet heel erg of zo. Indrukwekkend misschien zelfs wel. Niet tegen te houden, de mens en zijn ontwikkeling. Al moeten ze misschien wel oppassen dat ze niet nog veel meer satellieten rond de aarde laten draaien. Je moet op den duur nog wel voorbij het noorderlicht de dampkring uit kunnen schieten met een ruimtevaartuig vol mensen die zich gaan vestigen op een nieuwe planeet.
Dagblad van het Noorden, 4 maart 2023
WordPress website: Alderlane