WordPress website: Alderlane
Onze moeder ging altijd rond deze tijd even met het broodmes over het erf om wat takjes af te snijden. Takjes van de forsythia en van de riebes. En soms ook wel een kleine tak van de kastanjeboom. Die zette ze dan binnen op de vaas of in een grote fles. Na een tijdje kwamen er knopjes aan en niet veel later, in het allervroegste voorjaarslicht, pronkten de takjes dan met hun prachtige gele bloempjes en roze bloementrosjes bij ons op de vensterbank. De kastanjetak deed er wat langer over. Die had wat meer werk om zijn kleverige knop te laten veranderen in mooie jonge blaadjes en bloesem. Moeder zei dan dat we op deze manier altijd mooi konden zien dat het altijd wel weer lente werd. Buiten was alles dan nog kaal en kil.
Ik heb die gewoonte van haar overgenomen. Ik liep net over mijn eigen erf met een koksmes. Forsythia en riebes. Appeltakje ook. Een kastanjeboom heb ik jammer genoeg niet. De kastanje bij ons ouderlijk huis is er ook niet meer. Je moet blijkbaar altijd iets missen. De takjes staan nu binnen. Ik kan de bloempjes er bijna wel uitkijken. ,,Geduld hebben’’, hoor ik mijn moeder zeggen in mijn hoofd. Dat is ook zo. Het wordt vanzelf weer lente. Het kan niet lang meer duren.
Niet lang voor ze overleed, vertelde mijn moeder dat een ernstig zieke beste vriendin had gezegd wat haar het ergste aan de dood leek: dat ze dan in het voorjaar de bloemen niet meer kon zien uitkomen. Mijn moeder vertelde me toen dat haar dit ook het ergst leek. We wisten niet dat ze toen haar laatste voorjaar al had meegemaakt.
Terwijl ik dit aan het schrijven ben, krijg ik een appje van mijn broer. De moeder van een goede vriend van ons is overleden. Niet onverwachts. Toch schrik je. Die lieve vrouw. We kwamen er een periode best veel. Ze liet altijd een kaarsje bij Maria branden als een van haar kinderen in het weekend nog niet thuis was van een feestje of zo. Ik kan me haar lach zo voor de geest halen. Die moeder zal ook flink gemist worden. Ik loop nog een keer naar buiten om een paar extra takjes af te snijden voor bij het Mariabeeld hier op de kast. Voor alle moeders in de hemel.
WordPress website: Alderlane