Dat Sinterklaas niet bestond vond ik niet zo mooi. Maar het was me inmiddels wel duidelijk. Hij was op hetzelfde moment in winkelcentrum Emmerhout, in Nieuw-Amsterdam/Veenoord en ook nog eens live op tv in Monnikendam of zo. Niemand geloofde er nog in. Ik was om. Ze hadden me voor de gek gehad. Sinterklaas bestaat niet.
Ernstiger was eigenlijk dat ik zo ook meteen behoorlijk aan het twijfelen kwam over Jezus en het hele spul. Hoezo was alles wat ik las in mijn kinderbijbel nog steeds wél waar en Sinterklaas niet? Noach met z’n ark vol dieren, Jozef in de put, Mozes in Egypte, lopen over water, opstaan uit de dood, dat waren eigenlijk sterkere verhalen dan een bisschop die met een boot vol
kadootjes uit Spanje komt varen.
Ik was misdienaar. Ik vond het prachtig in de kerk. Ik hield van die wereld en geloofde dat wat ik er van kon snappen. Pater Paul drukte mij ooit eens op het hart dat ik alles in de Bijbel symbolisch moest zien. Dat Jezus een blinde weer liet kijken, moest gezien worden als een ongelovige die door te gaan geloven in God, zijn leven voor het eerst helder zag. En de wederopstanding was eigenlijk de terugkeer van de zon. Dat ging ik geloven.
Op de lagere school was een juf die mooi kon tekenen. Ze tekende half november, met gekleurde krijtjes, op de achterkant van het linker klapgedeelte van het schoolbord, een prachtige Sinterklaas-afbeelding. Echt heel mooi. Een wit paard, een echte sint, kadootjes, blije kinderen, in de verte een grote maan achter een boom die daken van grachtenpanden met trapgevels bescheen. We geloofden allemaal weer even. Behalve eentje. ‘Ah, dat kan ja nooit, Sunterklaos bestet ja ielemaole nie’, riep hij keihard terwijl hij naar het bord wees. De juf zei dat hij gelijk had en vroeg of ze de tekening weer uit moest vegen als we er dan toch niet in geloofden.
De tekening bleef staan. Zes december werd het uitgeveegd. We verheugden ons allemaal op de grote bordtekening met een stal, een ster, een kribbe, herders en drie koningen op kamelen in de verte.
(Dagblad van het Noorden, 21 november 2015)