Gelijk

Mijn kameraad Joost weet het altijd beter. Of hij gelijk heeft weet ‘ie dan zelf niet eens. Maar dat maakt hem niet uit, zegt hij. „Niemand heeft gelijk, of anders iedereen”, zegt hij vaak.

Als we ergens zijn waar iemand de voordelen van windenergie bejubelt, dan wacht Joost rustig zijn kans af om vervolgens een verhaal te beginnen over horizonvervuiling en de voordelen van kernenergie. Hij weet dan ook piekfijn uit te leggen dat kernafval geen echt probleem meer is tegenwoordig, of in ieder geval niet opweegt tegen de nadelen die kleven aan windmolens.

Je kunt dan met Joost rustig een week later op een feestje zijn waar hij juist het hoogste woord heeft over de zegeningen van windenergie. Dan weet hij met getallen en grote gebaren zijn verhaal krachtig te ondersteunen. Als ik hem dan later vraag waarom hij beide kanten verdedigt, zegt hij doodleuk dat hij er nog niet uit is. Hij wil geen standpunt innemen. Vindt hij saai. Hij zegt dat juist de mensen die op barricades staan vaak tegenstrijdige signalen afgeven.

Hij nam als voorbeeld een kennis van ons. Een zeer bewust levend iemand. Alleen maar goed natuurlijk. Niks mis mee. Veganist en ook op andere vlakken wordt er goed over de dingen nagedacht. Die persoon draagt het ook graag uit. Zo vroeg ze laatst in een bont gezelschap wie er op een verjaardag nog ongegeneerd worst op tafel zette. Want in haar bubbel was dat inmiddels toch wel erg vreemd. Dat doe je eigenlijk niet meer.

Een uur later stond ze te praten over hoe blij ze was met haar jonge katjes. Zo lief. Ik zag Joost al zoeken naar het goede moment om te reageren. En ja hoor, daar kwam ‘ie. Vriendelijk maar recht door zee vroeg hij aan haar wat ze de katjes dan te eten gaf. Kattenvoer dus. Joost begon een goor verhaal over slachthuizen en afval. Industrieel gefokt fabrieksvlees. Anderen zeiden nog dat er ook verantwoord kattenvoer was. Maar Joost was inmiddels al bezig met een verhaal over dat het sowieso niet getuigt van dierenliefde om katten te houden op een flatje. Ik begon maar snel over de nieuwe, opgepoetste uitgave van het album Abbey Road van The Beatles. Daar kan Joost ook uren over praten. Gekke is dat hij bij The Beatles nooit opmerkingen heeft over wat daar beter of anders had gekund.

Joost begon laatst ook tegen een tuinder over die CO2-heffing waar veel tuinders met behulp van de overheid sinds 2012 onder uitgekomen zijn. Die tuinder meteen verongelijkt in de verdediging. Maar Joost had de kranten goed gelezen. Hij zei ook tegen de tuinder dat het ook waanzin is dat er in sommige kassen met opzet extra CO2 geproduceerd wordt, zodat de planten in combinatie met het felle kunstlicht harder kunnen groeien. De tuinder werd boos. Ik begon maar snel weer over The Beatles. De tuinder liep weg. Joost vroeg of ik hem naar het station wilde brengen. Hij wilde naar Den Haag. Demonstreren. Net als laatst, toen hij op een John Deere meegereden was naar het Malieveld om op te komen voor boeren en tuinders.

Dagblad van het Noorden, 2 november 2019