WordPress website: Alderlane
Toen we jong waren, gingen we nog weleens langs de deuren om geld op te halen voor Jantje Beton. De opbrengst ging naar zielige stadskinderen in het westen. We kregen verhalen te horen over kinderen, net zo oud als wij, die nooit in een boom konden klimmen. Want daar was geen bos. Ze zagen nooit gras. Alleen beton en asfalt. Ze moesten altijd uitkijken voor druk verkeer en soms kwam er weleens een kindje onder de tram. Dat waren een soort kleinere treinen die in een stad zomaar over de straat reden. Die zielige stadskindjes hadden niks te doen. Een beetje op de straathoek hangen. Slootje springen was er ook niet bij. Grachten zijn daar veel te breed voor. Dus gingen ze maar snoep jatten. Of nog veel stoutere dingen. Wij waren diep onder de indruk van deze verhalen. We voelden het als een goede daad om geld op te halen voor onze leeftijdsgenootjes die het zo slecht getroffen hadden.
Ik kan me nog goed herinneren dat het ook wel ongemakkelijk voelde om ergens aan te bellen en te vragen om geld. Maar de meeste dorpsgenoten wisten wel wie de tragische pechvogel Jantje Beton was. Ze gaven dan ook graag. Als we dan op een gegeven moment alle geld bij elkaar deden en alles was opgeteld, waren we diep onder de indruk van het uiteindelijke bedrag. Daar kon misschien wel een grasveldje van worden aangelegd in een grote stad. Het gaf ons een heel goed gevoel. Een warme gloed van binnen, doordat je echt iets goeds had gedaan. ’s Avonds op bed dacht je nog even aan het gezicht van een bleek stadskindje dat voor het eerst op een grasveldje zou lopen en zijn ogen niet kon geloven.
Zojuist las ik dat de politie in Rotterdam drie jonge jongens opgepakt heeft die geld opgehaald zouden hebben voor een niet-bestaand goed doel. Ze wisten in totaal honderdduizenden euro’s te bemachtigen. Soms als iemand een tientje had gegeven, zetten de boefjes er een nulletje achter, zodat de gever 100 euro had geschonken. Ze werkten met flyers en pinapparaten. Heel geloofwaardig blijkbaar. Zullen deze stadse schavuitjes ook een goed gevoel gehad hebben? Hoe zouden ze tot zoiets slechts gekomen zijn? Ze zullen zich wel erg verveeld hebben in de betonnen jungle. Dus hebben ze onze liefdadigheid harder nodig dan ooit. Ze hébben geen grasveldjes. Geen bomen om in te klimmen. We moeten ze helpen!
Dagblad van het Noorden, 6 september 2025
WordPress website: Alderlane