Rob is altijd al gek op Amerika geweest. Als kind las hij Kuifje in Amerika en sindsdien was het raak. Vanaf toen las en keek hij alles over de Verenigde Staten. The Dukes of Hazzard, cowboyfilms, stripboeken van de Blauwbloezen en natuurlijk Lucky Luke. Toen hij wat ouder werd, verdiepte hij zich verder in de geschiedenis van het land. Ik ken niemand die zoveel weet van de Amerikaanse burgeroorlog. Hij kent alle presidenten en wat die hebben gedaan voor het land. Hij weet ook erg veel van Amerikaanse muziek en heeft alles van John Steinbeck gelezen. Bij hem thuis hangt een grote landkaart aan de muur. Hij kent de naam van elke staat en weet precies waar het ligt en hoe het eruitziet daar. Soms belt hij me of ik zin heb om een avondje over Amerika te praten. Dat zijn mooie avonden. Hij vraagt mij dan van alles. Maar hij weet er net zoveel van als ik, of misschien wel meer. Hij is er alleen nooit geweest. Toen hij jonger was, wilde hij gaan verhuizen naar Amerika. Dan wilde hij autoverkoper worden in een stadje ergens. Hij weet namelijk ook alles van Amerikaanse auto’s. Maar verhuizen, dat kon niet. Zijn vader leefde nog en daar moest hij voor zorgen. Hij is enigst kind. Zijn moeder was al vroeg overleden. De vader ook inmiddels. Die man had altijd een goeie baan gehad en goed gespaard blijkbaar. Rob zit goed. In zijn ouderlijk huis. Geld op de bank. Vrij als een vogel. Geen gezin. Geen grote vriendenkring. Hij kan zo gaan.
Op zo’n avondje praten over Amerika komt er van alles voorbij. Natuurlijk had hij liever Obama, maar hij is niet per se heel erg negatief over Trump. Hij volgt alles op de voet. ,,Veel van wat Trump zegt, wordt door de Nederlandse pers verdraaid. Of de context wordt weggelaten. De Nederlandse media willen Trump alleen maar neerzetten als een volslagen idioot.” Hij vindt de Amerikaanse politiek fantastisch. ,,Beter dan dat gezeur hier. Dikke knooierds. Ze maken ons hele land kapot”. De ‘Amerikaanse spirit’ vindt hij inspirerend. Positief. Aanpakken. Doen. Risico nemen. Niet alles kapot praten. Niet uitstellen. Groot denken. Mogelijkheden zien. Dat vindt hij het mooiste van Amerika. Zijn ogen glimmen helemaal als hij er zo enthousiast over praat. Als ik Rob vraag waarom hij dan in ieder geval eerst niet eens op reis gaat door Amerika zegt hij: ,,Komt wel. Komt wel”.
Dagblad van het Noorden, 27 september 2025