Als ik in Seattle ben, ga ik graag even naar The 5 Point Cafe. Ik kwam er jaren geleden voor het eerst, omdat ik in de wasserette ernaast mijn kleren aan het wassen was. Ik moest een poosje wachten dus ben bij de buren wat gaan drinken. Harde muziek, veel alternatieve muzikanten, linkse studenten en LHBTIQ+ers. 24/7 geopend. Je kunt er eten. Je kunt er drinken. De bediening heeft tattoos en piercings. Niet bepaald een ‘family restaurant’, zal ik maar zeggen. Dat weten ze zelf ook, want onderaan het menu staat in dikke letters dat als je snel ‘offended’ bent, dit misschien niet de plek voor jou is. Vorig jaar zat ik er weer. De persoon achter de bar vroeg of ik de volgende dag ook wilde komen. Dan moest ik een polsbandje hebben omdat het Pride was. Dat leek me wel wat. Dus ik kreeg een mooi glitterbandje en de volgende dag stond ik voor het café naar de optocht te kijken en ging daarna naar binnen waar een totaal flamboyant Pride-feest losbrak. Prachtig. Aan het eind van de avond, toen de muziek wat zachter ging, volgde ik vurige discussies over gender, politiek en antifascisme. Daar hoorde ik voor het eerst de naam Charlie Kirk. Trump was erg, maar die Kirk was pas echt evil. De haat was indrukwekkend.
Twee weken later was ik in Malta, Montana. Een klein plaatsje, middenin het noorden van Amerika, langs de spoorlijn van Chicago naar Seattle. Droge lucht. Bijna geen verkeer. Stoffige straten. Een hotelrestaurant, een bar, een winkel en een kerk. ’s Middags, onderweg naar dit plaatsje had ik op de radio gehoord dat Trump was neergeschoten. Het was zaterdag, dus de bar stond vol met dorstige plattelanders. Normaal is de sfeer in zo’n bar heel relaxed. Een beetje lachen. Mompelen over de graanprijzen en het weer. Prachtig. Maar nu was het anders. Er werd flink gediscussieerd. Mensen waren boos. Onrustig. Broeiend hooi dat bijna vlam vat. Voor het eerst in de achtentwintig jaar dat ik in Amerika kom, voelde ik hoe het makkelijk goed mis kon gaan in dit gigantische land. Ik hoorde mensen zeggen dat ze de galg weer moesten invoeren. Dat ze moesten vechten voor hun manier van leven. Links was het kwaad. De haat was indrukwekkend. Iemand vroeg bijna schreeuwend wie er president moest worden als Trump het niet zou overleven. Toen hoorde ik uit verschillende verbeten monden weer die naam. Charlie Kirk.
Dagblad van het Noorden, 13 september 2025